ΕπιτελουΣ πετυχε η ομελετα.

Voyeurists

Thursday, December 17, 2009

Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως εστί.(έτσι φαίνεται το είδε)


- Sorry for being a gorgeous asshole…
- Wait; give me a minute to go up and down the stairs. I fοrgive you!


Υπέκυψα και εγώ στην γοητεία του Mάρλον Mπράντο για πολλοστή φορά.
Ναι ναι, είχε τον ρόλο του ευαίσθητου φαλλοκράτη, ναι ήταν μαλάκας προφανώς, αλλά και εγώ θα τον συγχωρούσα αν με μισοσκισμένο μπλουζάκι έκλαιγε στα πόδια μου. Κάποια λάθη θα επαναλαμβάνονται αιωνίως.
(Αν είσαι ευαίσθητος φαλλοκράτης και δεν είσαι ο Μάρλον Μπράντο τότε don’t do it Fedon. Ούτε τώρα.)

Αλήθεια όταν η μάνα μου ωρύεται ότι είναι τρελός μαλάκας και αρχίδι, άραγε βλέπει το ίδιο θέαμα που βλέπω εγώ; Γιατί να συγκινούμαι τόσο από μια στοιβάδα ΘΕΙΚΑ χαρακτηριστικά και ένα ιδρωμένο μπλουζάκι; Η φύση φαίνεται έχει αποφασίσει προπολλού για τις μεθόδους προσέλκυσης των φύλων την περίοδο αναπαραγωγής.
Είναι μεγάλο κρίμα που είναι χειμώνας και δεν ζει ο Μάρλον.

DON'T DO IT FEDON


Can you say «Πέφτουλας»; Of course you can. Δεν παίζει να μην το έχεις ζήσει, δεν παίζει να μην τον έχεις ξεχωρίσει. Είναι μια συγκλονιστική εμπειρία που όταν οι γυναίκες την βιώνουν, το ξέρουν από πριν ότι θα την βιώσουν. Είναι forecast σου λέω, το ξέρεις, νιώθεις την συγκίνηση να ανεβαίνει μέχρι το ρουθούνι. Όχι δεν είμαστε μένταλιστς αν και πολλοί θα ευχόμασταν πριν συμβεί το φλερτ του πέφτουλα να φωνάξουμε και εμείς “Don’t do it Fedon!” http://www.youtube.com/watch?v=9pgXQaVPBiA . Αυτό που συμβαίνει λοιπόν, είναι ότι μπορούμε και διακρίνουμε από την πρώτη στιγμή που θα μπούμε κάπου ποιος θα επιδιώξει να γίνει η περιπέτεια της ζωής μας. Ανατριχιαστικό.

Στόου μπαρ ντάρλινγκ
Ο πέφτουλας δεν θα έχει κανένα θέμα. Κανένα όμως. Κανένα θέμα να σε πλησιάσει και κανένα θέμα να αναπτύξει. Απλά χαίρεται. Χαίρεται πολύ που είναι αυτός που είναι και που είσαι και εσύ αυτή που είσαι χωρίς βέβαια να τον νοιάζει τόσο αυτό όσο το να πιει γρήγορα την μπύρα του για να έρθει δίπλα σου μετά κρατώντας ουίσκι. Είναι εξαίρετος τύπος σου λέω! Μην τον κοιτάς έτσι, έχει μεγάλη καρδιά. Θα σου πει όλα τα ομορφόλογα του κόσμου! Και αν δεν είναι αυτός ο πέφτουλας και είναι ο άλλος ο Αούα δεν πειράζει ίσως να περάσεις καλύτερα. Ο Αούα, είναι πιο γιο και αντί να σου λέει ομορφόλογα, σε πειράζει και πετάει έξυπνες ατάκες γενικά για να ψαρώσεις. Πάει και κάθεται και λίγο με τον φίλο του τον ντι-τζέι, δεν σε πρήζει.
Αν φοράς εξώπλατο, θα σου μιλάει στο αυτί γιατί η μουσική είναι ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΔΙΚΕ ΜΟΥ και έτσι όπως είστε κοντά θα σε πιάνει από την πλάτη και μόνο. Συνήθως όμως δεν είναι μόνος του. Και έτσι με την παρουσία σου κάνεις χαρούμενη και όλη την παρέα του από αγόρια που σου συστήνονται και σε πιάνουν φιλικά από την πλάτη. Γύρισε την πλάτη και τρέχα.
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, είμαι πολύ ταραγμένη για να αντέξω τόση γοητεία.

Στόου Φέιςμπουκ

Α ναι, υπάρχει ο πέφτουλας του Facebook που μπορεί να είναι πάλι το ομορφόλογο «Γεια σου γλυκιά αμαζόνα» (βλέπε πάλι μπουζούκια-Ελλάδα και πρόσθεσε στο αποτέλεσμα και το τραγούδι ‘έτσι γίνεται στην Κρήτη η Βεντέτα” που το άκουσα σήμερα και μου προκάλεσε πανικό) αλλά μπορεί να είναι ο Αούα που θα σου στείλει απλά μια ατάκα έτσι γιατί έχει πολλές καλές ατάκες και νιώθει γενναιόδωρος. Α και ο καλύτερος απ’όλους είναι ο ντροπαλός πέφτουλας που σου στέλνει σε όλα τα σάιτ σου μικρά, πολύ μικρά μηνύματα « Γειααααααα»

Αχ μέσα στην προκατάληψη είμαι και θα με μαλώσω!

ΥΓ: Πέρα από την πλάκα τους συμπαθώ όλους καταβάθως αρκεί το παραπάνω τραγούδι που ανέφερα να προκαλεί τον ίδιο πανικό και σε αυτούς.

Ακολουθεί ερωτική προπαγάνδα εμπνευσμένη προ 2 ετών

ΥΓ: κάποτε ήμουν άμεση με τον απλό κόσμο και δεν έγραφα για πλάσματα του ζωικού βασιλείου

5 cheers στις σταθερές σχέσεις
Και 5 μούντζες στα παθιασμένα και ατίθασα νιάτα μας




«Θέλω μια φωλίτσα, θέλω αγάπη και αγκαλιές κάτω από βαριές κουβέρτες τον χειμώνα!!!!»
Εκεί καταντήσαμε. Εμείς οι δεκαοχτάχρονοι. Το δέχομαι ανήκω στην κατηγορία της αγκαλίτσας. Δεν φταίω εγώ που είμαι αυστηρά μονογαμική, δεν αντέχω να καταναλώνομαι.! Βέβαια αυτό σημαίνει ότι είμαι επιλεκτική.
Η εναλλακτική εξήγηση είναι ότι τα Θρησκευτικά της 3ης Λυκείου (μέσα σε όλη την πλάκα) επέδρασαν αργά και υποσυνείδητα στις υπαρξιακές μου αναζητήσεις με το κεφάλαιο που αναφερόταν στον έρωτα.
«Ο άνθρωπος» έλεγε το βιβλίο « για να είναι ευτυχισμένος πρέπει να προσανατολίσει σε έναν άνθρωπο τον ερωτισμό του».
Τον προσανατόλισα. Και μια μέρα επανέλαβα αυτά τα λόγια. Καταραμένη η στιγμή που να μην με άκουγε η μάνα μου και μου προσανατόλιζε μια μούντζα. Την πρώτη μούντζα. Στην οικογένεια οι γυναίκες πρέπει να έχουμε αρκετές σχέσεις πριν καταλήξουμε με μία για να δοκιμαστούμε και να ελέγξουμε. Πρέπει.
Η δεύτερη μούντζα ήταν λεκτική και ήταν από τον μπαμπά.
Στο οικογενειακό τραπέζι σχολιάζουμε την σοβαρή σχέση του μικρού (ώρα όχι ηλικία) ξάδερφου αλλά στα δικά μου παράπονα για την σοβαρή μου σχέση υπάρχει το αποστομωτικό «Εσύ απαγορεύεται να έχεις σοβαρές σχέσεις». Στην πλάκα. Η πλάκα όμως έχει και την βάση της.

Θέλω αγκαλίτσες τον χειμώνα άβαφη με πιτζάμα κ μύτη τρεχούμενη και ένα αγόρι να με κοιτάει μες τον έρωτα επειδή είμαι σιχαμένη.
Αυτό. Δεν θέλω τίποτα άλλο.

Αναπτήρας. Το παιχνίδι που ξεκινάει με έναν αναπτήρα. Πρωτότυπο; «Ναι αμέ κάτσε να δεις». Αυτός που έχει τον αναπτήρα κάνει μια ερώτηση σε κάποιον από την παρέα στο αυτί και του δίνει τον αναπτήρα. Πχ «Ποιος από εδώ θα το έκανε σε τουαλέτα αεροπλάνου;» (Εδώ είναι και το σημείο που οι παίκτες χαίρονται).Αυτός που έχει τον αναπτήρα το δίνει σε αυτόν που θεωρεί ως απάντηση και του κάνει άλλη ερώτηση στο αυτί. Συνεχίζεται για λίγο και μετά λέγονται δυνατά οι ερωταπαντήσεις και πέφτει γέλιο. Ξανά μανά. Έτσι ένα τέτοιο βράδυ το παιχνίδι έφερε πολλές αποκαλύψεις. Όλες οι ερωτήσεις σεξουαλικού περιεχομένου. Νιώσαμε ατίθασες και νέες. Sex and the city φάση. Κάθε λίγο όμως οι δεσμευμένες λέγαμε «αχ» για τις υπόλοιπες σαν να τις λυπόμαστε. Και οι αδέσμευτες λέγανε «Α δεν θέλουμε δεσμεύσεις από τώρα»! Και οι δεσμευμένες με μια σιγουριά κολλητικής ίωσης λέγαμε με σαδιστικά χαμόγελα «Κάτσε Κατερίνα να ερωτευτείς και θα σου φέρνω χαρτομάντιλα κατοίκων». Πρωτότυπο; Μπα..
‘Όλοι κατα βάθος θέλουν σχέση και σιγουριά. Σύγχρονη γενιά; Ναι.
Ξέρουμε τι θέλουμε. Ο σύγχρονος κόσμος δεν απέρριψε τον πολυθεϊσμό;»
Χαστούκι 3. Πάντα μου άρεσε το cult. Game over. Δύσκολο να αποδεχτείς την πραγματική σου φύση.


Οnce you go black you never come back. Κλασσικό. Έτσι και οι σχέσεις.
Πέρασες τους 8 μήνες; Δεν παίζει η φάση να χωρίσεις. Είσαι αιχμάλωτος του ανθρώπου που όπως είπαμε σε βλέπει και δεν κοιτάει τις μύξες σου αλλά τα όμορφα εξωτικά καφέ σου μάτια. Έτσι και του πεις να χωρίσετε το ίδιο βράδυ θα αρχίσεις τα μηνύματα και τα κλάματα στα πατώματα. Θα υποφέρεις, τέρμα. Εκτός και αν είσαι όντως ατίθασο νιάτο και τελικά ποτέ δεν ήσουν μέρος της σχέσης.
Με μεγάλη ερωτική τσαχπινιά θα σουρθείς μέχρι το δωμάτιο του συγκατοίκου σου για να τον ξυπνήσεις με την τρομακτική αναπνοή που δεν σου βγαίνει από το κλάμα και αφού φας την τέταρτη μούντζα θα κοιμηθείς μαζί με το αρκουδάκι που σου χάρισε ο/η πρώην. « Δεν φεύγεις έτσι από κάτι αληθινό» (δες μπουζούκια- μεράκλωμα- Ελλάδα).


Αν είσαι καλά όμως στην σχέση σου δεν πρέπει καθόλου να τα σκέφτεσαι αυτά. Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει. Και δεν συμφωνώ όταν τα χαλάνε «οριστικά» δύο άνθρωποι που οι φίλοι λένε «Πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι το τέλος και να μην ελπίζεις γιατί θα υποφέρεις». Η ελπίδα έστω και η μακροπρόθεσμη ότι κάποια μέρα ίσως και τα ξαναβρείτε(έστω και για ένα καλοκαίρι βρε αδελφέ) είναι καθησυχαστική.
Και μην ξεχνάτε. Και αυτοί που τελείωσαν την σχέση ελπίζουν. Ή έτσι θέλουμε να ελπίζουΜΕ.

Θυμάστε την ταινία του Disney « Η Παναγία των Παρισίων» που ένας γέρος φυλακισμένος μέσα από ατυχήματα δραπέτευε με την συγκεκριμένη ακολουθία δράσης ¨ «Ελεύθερος! Ελεύθερος! Άκυρο.»;

Αργά η γρήγορα σε σχέση θα βρεθείτε (μου αρέσει να τρομοκρατώ τους πολυγαμικούς). Είτε θέλετε να ζήσετε ελεύθερο πουλί είτε όχι. Κάθε άνθρωπος που δεν έχει μοναχικές τάσεις κάνει σχέσεις. Ακόμα και αυτοί με τις μοναχικές τάσεις αλλά τέλος πάντων.
5Cheers λοιπόν για εμάς που χαιρόμαστε τον έρωτα με την καθημερινότητα του και μια τελευταία μούντζα για όλους εμάς που ρωτάμε τι θα έπρεπε να θέλουμε στην ηλικία μας.

A little everyday story: Darts (Κοινώς Βελάκια)


It was excellent. It was more than she could ever hope for. Last time she couldn't find the fucking pillow, now someone had "locked" the fucking door of the bathroom. Nowadays u can't even take a shit without having to ask from someone like “Am I fucking allowed to fucking take a shit?". "Ok, but after you finish this article. We really need it in 5 minutes. Everybody can hold their shit for sometime!".
Well this time it was a real emergency. One of these times that you eat a cake and u say "God bless my grandma's hands" just to find out that God hasn't blessed her memory and her Alzheimer had an inner effect on the cake and you just need to take everything out of your ass." I need to go to the bathroom please, I really do. If I stay here I'll use the goddamn article to wipe my pancakes off my ass". "Ok go but be quick, we're not playing here, we work!" Well there, she couldn't say anything because some interesting marketing guy had placed darts across the toilet and she really had no idea who would play darts and actually try to aim at the centre when taking a shit. Only the effort to aim in the toilet would make them miss(she at least tried to do this half standing coz the office's restroom was mainly visited by guys and she never trusted their hygiene). So she didn't know anyone playing darts and even if she ever felt like it she wouldn't touch those darts. Obviously.
She did as quickly as she could. Those pancakes did the job. She hurried back in the office but the final suggestion for a closure was given by this beautiful girl and colleague. "I love her, I just wish she was a little bit less beautiful" .But then again she really loved beautiful people. It was an esoteric need to balance shit and beauty in her life. At least that was the day's call. Obviously.